Something about..

Kada se pomene sportski ples, vecina ljudi odmah pomisli na akrobatski ples ili neku njegovu varijaciju. Medjutim, pod tim pojmom se podrazumevaju takmicharski plesovi: standardni (ST) i latino-američki (LA) plesovi.

Postoje tri grane sportskog plesa: standard, latino i kombinacije.

Standardni plesovi su:

1.Engleski valcer (en. slow waltz ili samo waltz),
2.Tango,
3.Bechki valcer (en. Viennese waltz),
4.Slow fox (en. foxtrot) i
5.Quickstep.

Latino-američki plesovi su:
1.Cha cha cha,
2.Rumba,
3.Samba,
4.Paso doble i
5.Jive.

Kombinacije (10 dance - 10 plesova) podrazumeva takmichenje u kombinaciji standardnih i latino plesova gde parovi pleshu pet standardnih i pet latino plesova. Ocenjivanje je zbirno, za svih deset plesova.

Takmicharski ples je u poslednje vreme sve priznatiji kao sport i International Dance Sport Federation (IDSF) je od 1997. godine priznata od strane Medjunarodnog olimpijskog komiteta.

Ovome su doprinela i istrazivanja koja su imala za cilj da pokazu koliki je fizichki napor pri plesu. Jedan sat umerenog plesa sagori dva puta vishe kalorija od tenisa, plivanja, hodanja ili voznje bicikla.

Josh uvek preovladava mishljenje da je ples umetnost, a ne sport. Mora se priznati da svaki takmichar ima pravo da da svoju interpretaciju koracima koje igra, ali je sloboda interpretacije ogranichena, tako da je takmicharski ples ipak vishe sport nego umetnost.

Od 1955. godine na amaterskim evropskim prvenstvima, a od 1960. godine na svetskim prvenstvima prikazivana su chetiri plesa: Samba, Rumba, Cha-cha-cha i Paso Doble.

O pripadnosti Rumbe i Tanga mišljenja su bila podeljena. Rumbu su chesto pominjali kao shesti standardni ples, a Tango su, zbog svojih latino-americhkih korena, ubrajali u latino-americhke plesove, kao chetvrti ples.

Tek je 1961. godine odlucheno, da će se Tango plesati kao peti ples u standardnim plesovima. Istovremeno je Rumba dobila svoje mesto pored Cha-Cha-Cha, Sambe i Paso Doble-a, kao chetvrti latino-americhki ples. Jive je tek 1968. godine dobio svoje mesto, kao peti ples u grupi latino-americhkih plesova.


Na kraju pedesetih godina XX. veka, latino-americhki plesovi su ushli u programe plesnih shkola, a mladi su masovno pohadjali plesne shkole. Sa tehnikom latino-americhkih plesova bavili su se i Englezi, koji su postavili temelje i danas vazece tehnike. Knjiga Waltera Lairda "The Technique of Latin American Dancing", izdata 1964. godine, predstavlja temelj i osnovu latino-americhkih plesova.